کد C11 برای کارآفرینان

 این برنامه در واقع مخصوص آن دسته از متقاضیان است که قصد دارند در کانادا کسب و کار شخصی خودشان را آغاز کنند و البته مهمترین نکته جهت اقدام این است که باید بتوانند نشان بدهند که می توانند فرصت ها یا منفعت های اقتصادی، اجتماعی یا فرهنگی چشمگیری برای مقیمان دائم یا شهروندان کانادایی ایجاد کنند. در مورد کارآفرینی که خوداشتغال است و خدمات خاص خود را در کانادا قصد دارد ارائه بدهد منفعت هایی که از کسب و کار ایجاد شده برای مشتریان کانادایی فراهم می شود می تواند به عنوان یک عامل مثبت در تصمیم گیری در نظر گرفته شود. باید توجه شود که اگر نیت متقاضی خرید یک کسب و کار موجود در کانادا یا دریافت اقامت دائم تشخیص داده شود، درخواست مجوز کار C11 رد خواهد شد. 

 عوامل موثر در "چشمگیر بودن منفعت"

آنطور که توضیح داده شد، کارآفرینانی که بتوانند به دولت کانادا نشان دهند قصد ایجاد کسب و کار خوداشتغالی خود را دارند و می توانند مزیت یا منفعت چشمگیری را برای کانادایی ها به ارمغان بیاورند، می توانند از کد معافیت C11 استفاده کنند و درخواست مجوز کار موقت در کانادا را بدهند. اما عواملی که افسران سازمان مهاجرت کانادا در تصمیم گیری راجع به میزان چشمگیر بودن این مزایا یا منفعت ها لحاظ می کنند چه هستند؟

 آیا احتمال دارد که این کسب و کار بتواند خدماتی را در کانادا ارائه دهد که به نفع نیروهای کاری مقیم دائم یا شهروند کانادا باشد یا انگیزش اقتصادی در بازار ایجاد کند؟
 آیا متقاضی پیشینه یا مهارت های خاصی دارد که بتواند به شکل گیری یا بهبود بیزینس پیشنهادی کمک کند؟
 آیا طرح توجیهی وجود دارد که به وضوح نشان دهد که متقاضی در جهت آغاز کسب و کار خود تلاش نموده است؟
 آیا متقاضی قدم هایی را جهت اجرایی کردن طرح توجیهی کسب و کار خود برداشته است (آیا مدارک و شواهدی که نشان دهند متقاضی توانایی مالی شروع به کار و پرداخت هزینه هایش، اجاره مکان، استخدام نیروها، تهیه شماره اقتصادی، مالکیت بیزینس و غیره موجود است؟)
 

 اما منظور از چشمگیر بودن مزایا یا منفعت ها چیست؟

از جمله نشانه های چشمگیر بودن می توان به موارد زیر اشاره کرد:

 مزایای عمومی در بازار کار (به عنوان مثال اشتغال زایی، ایجاد رشد در مناطق کوچک یا دوردست و یا گسترش بازار صادرات محصولات یا خدمات کانادایی)
 پیشرفت صنایع کانادایی (به عنوان مثال از نظر فناوری، نوآوری در محصولات یا خدمات و یا ایجاد فرصت هایی برای بهبود مهارت های کانادایی ها)

در مواردی که چشمگیر بودن مزایا یا منفعت های فعالیت اقتصادی پیشنهادی از سوی متقاضی مورد سوال یا شک افسر مهاجرت باشد متقاضی باید از ابتدا مدارک و شواهدی در اثبات این موضوع ارائه دهد و یا ممکن است در بررسی پرونده از وی درخواست ارائه چنین مستندات تکمیلی که از سوی مراجع کانادایی صادر شده باشند شود. به عنوان مثال اگر متقاضی قصد ایجاد کسب و کار خوداشتغالی در زمینه گردشگری را دارد، ممکن است افسر مهاجرتی از وی درخواست کند تا مستندات بیشتری از سمت مسئولین گردشگری استان مورد نظر که نشان بدهند فعالیت متقاضی سودآور و مفید خواهد بود ارائه دهد.
 

 
 میزان درصد مالکیت

تنها در صورتی این نوع مجوز کار صادر می شود که متقاضی مالک حداقل 50% از سهام کسب و کار پیشنهادی باشد. در واقع اگر میزان سهام متقاضی کمتر از این باشد نمی تواند به عنوان یک خوداشتغال یا کارآفرین که کنترل کسب و کار را به دست دارد اقدام نماید.
 

 میزان اعتبار این نوع مجوز کاری

این نوع از مجوز کاری معمولاً در ابتدا برای مدت 1 تا 2 سال صادر می شوند اما در پایان مدت اعتبار اولیه به شرط برآورده نمودن برخی موارد قابلیت تمدید تا نهایتاً 7 سال را دارند. شروط لازم برای تمدید:

 ثبت رسمی شرکت به عنوان یک نهاد کانادایی
 نشان دادن اینکه سود حاصل از کسب و کار عمدتاً در کانادا باقی می ماند و یا شواهدی که نشان دهنده مزایای مهم دیگر برای کانادا باشد
 مستندات پرداخت مالیات های استانی و فدرال
 برآورده نمودن این شرط که متقاضی در پایان مدت اعتبار از کانادا خارج می شود.
 

 
 نکات خیلی مهم

 این نوع ورک پرمیت از نوع "بسته" می باشد (Closed Work Permit) است به این معنا که متقاضی باید حتماً در کسب و کار خودش کار کند و حق استخدام شد ندر شرکت دیگری را ندارد.
 همسر و فرزندان زیر 22 سال متقاضی اصلی می توانند همراه وی در پرونده باشند. همسر می تواند اجازه کار آزاد (Open Work Permit) دریافت کند و برای هر کارفرمای کانادایی کار کند تا سابقه کار کانادایی بدست بیاورد. فرزندان نیز می توانند تا پایان دبیرستان بصورت رایگان تحصیل کنند.
 برای کسب اقامت دائم از طریق این نوع ورک پرمیت باید حداقل 1 سال از شروع فعالیت بگذرد تا پس از آن و با استفاده از امتیاز سابقه کار کانادایی و پیشنهاد کاری بتوان وارد سیستم اکسپرس انتری شده و درخواست اقامت دائم را از طریق برنامه Canadian Experience Class ارسال نمود.
 میزان سرمایه گذاری در این برنامه رقم تعیین شده مشخصی ندارد و کاملاً وابسته به شرایط هر پرونده و متقاضی و نوع کسب و کار پیشنهادی دارد. ممکن است نیازمندی های یک کسب و کار به میزان سرمایه گذاری کمتر و کسب و کاری دیگر نیازمند سرمایه بالاتری باشد. اما در کل، در این روش متقاضی نیاز به سپردن ودیعه ندارد و صرفاً باید توانایی مالی خود را در پرونده ثابت نموده و طرح توجیهی قابل قبول و منطقی که منطبق بر توانایی های مالی و نیازمندی های کسب و کار است ارائه دهد. بر اساس تجربه، پیشنهاد ما ارائه طرح توجیهی 100 هزار دلار کانادا یا بیشتر است.
 این برنامه مربوط به دولت مرکزی فدرال کاناداست و محدودیت استانی ندارد. در واقع بر اساس شرایط متقاضی و طرح کسب و کار پیشنهادی وی باید مناسبترین مکان انتخاب شود تا توجیه اقتصادی داشته باشد و احتمال موفقیت بالا باشد.
 در این برنامه محدودیت سنی از طرف دولت تعیین نشده است، اما منطقاً متقاضی باید شرایط فعالیت اقتصادی را داشته باشد، و از طرف دیگر، از آنجائیکه اقدام برای اقامت دائم باید از طریق اکسپرس انتری یا برنامه های استانی صورت بگیرد، فاکتور سن نیز در کسب امتیاز موثر است.
 در این برنامه حداقل مدرک تحصیلی تعیین نشد هاست اما بر اساس تجربه پیشنهاد ما این است که متقاضیان با مدرک لیسانس یا بالاتر اقدام نمایند، مگر آنکه شرایط کاری یا مالی فوق العاده قوی و با مدارک کامل داشته باشند، که در این صورت ممکن است با مدرک تحصیلی پائینتر نیز درخواست قبول شود.
 مدرک زبان در این برنامه اجباری نیست، اما چنانچه متقاضی شرایط ارائه آن، حتی با نمرات نه چندان بالا، را داشته باشد تاثیر مثبت زیادی بر درخواستش خواهد گذاشت.
 طرح توجیهی کسب و کار باید حتماً متناسب با رزومه متقاضی باشد. به عنوان مثال یک متقاضی که دارای سوابق کاری در زمینه مهندسی عمران و ساخت و ساز است منطقی نیست که طرح توجیهی احداث یک کافه یا رستوران را ارائه بدهد.